Dojrzałość osiągamy w różnym wieku. O fazie dojrzałości decyduje głównie otwartość na doświadczenia i stopień rozwoju samoświadomości. Wyobraź sobie, że Twoje życie zawodowe to droga. Aby dotrzeć do celu wybierasz sobie różne środki transportu. Jeżeli zdecydujesz się na wzięcie odpowiedzialności za swoje życie, wybierając własny biznes – stajesz się kierowcą. Jeśli nie masz odwagi – jesteś jak autostopowiczka na poboczu drogi. Czekasz, aż ktoś Cię zabierze. Jesteś zależny od innych kierowców i od pogody. Czy tak ma wyglądać Twoje życie? W życiu jest czas, kiedy trzeba zwolnić lub nawet się zatrzymać. Uzupełnić paliwo, naładować akumulatory.
14-22 lata
Faza podważania autorytetów i reguł. Człowiek w tym okresie za wszelką cenę chce stać się niezależny i stara się udowodnić wszystkim, że potrafi kierować swoim życiem. Praca jest postrzegana jako źródło zaspokojenia doraźnych zachcianek. Również partnera ocenia się przez pryzmat przyjemności.
22-29 lat
Faza dojrzewania do dorosłości. Człowiek zaczyna kierować się na drogę celów życiowych i zmienia swój sposób myślenia. Szuka pracy i kogoś na stałe. Zadaje sobie pytanie „i co teraz?”
29-32 lata
Faza weryfikacji wyobrażeń o dorosłym życiu. Następuje rozliczenie się z dotychczasowych osiągnięć i korekta planów na przyszłość. Często jest to moment szukania idealnej pracy, a kariera jest priorytetem ze względu na przekładanie rodzicielstwa na przyszłość.
32-39 lat
Faza ustabilizowania się i odpowiedzialności za innych. W tym momencie życia liczy się przede wszystkim bezpieczna posada i opieka nad dziećmi. Następuje zderzenie wyobrażeń o posiadaniu rodziny z rzeczywistością. Niektórzy nadal decydują się na samorealizację.
39-43 lata
Faza myślenia o sobie. Etap analizowania dotychczasowego życia i podjętych wyborów. Ci, którzy nie osiągnęli satysfakcjonującej pozycji zawodowej lub społecznej, mogą wejść w fazę kryzysu, objawiającego się zmianą dotychczasowego życia i przewartościowaniem poglądów.
43-50 lat
Faza stabilizacji i rozkwitu. Jeśli człowiek właściwie pokierował swoim życiem jest to okres akceptacji i realizacji planów. Dzięki temu, że dzieci są starsze, człowiek może na nowo rozwijać swoje zainteresowania i skupić się na przyjemnościach.
Potrzebny jest proces i czas, aby docenić wartość tego co się stworzyło. Warto doceniać siebie na każdym etapie swojego życia. Każdy z nich niesie inne doświadczenia i emocje. Każdy z nich jest wartościowy. Pieniądze motywują tylko na początku. Awans przestaje ekscytować , gdy osiągamy szczyt kariery. Praca nie nudzi się jedynie tym, którzy traktują ją jako pasję i powołanie. Gdy odkryjemy, co dla nas jest naprawdę ważne, co nas kręci wsparcie nie będzie już potrzebne. Życie się zmienia i wartości w nim również.
Autor: Joanna Mielniczuk
